زخم می تواند در هر فردی رخ دهد اما هنگامی که سطح قند خون بالا است یا به طور مرتب در نوسان است ، پوستی که به طور معمول بهبود می یابد ممکن است به دلیل آسیب عصبی به درستی خود را ترمیم نکند. بنابراین حتی یک آسیب خفیف می تواند باعث ایجاد زخم شود.
زخم دیابتی یک عارضه شایع دیابت است که در نتیجه تخریب بافت پوست و نمایان شدن لایه های زیرین ایجاد می شود.
آنها بیشتر در زیر انگشتان و پنجه ی پا دیده می شوند و می توانند تا عمق استخوان ها را تحت تاثیر قرار دهند.
همه افراد مبتلا به دیابت ممکن است دچار زخم پا شوند ، اما مراقبت خوب از پا می تواند از آنها جلوگیری کند.
کنترل قند خون:
کنترل قند خون از جمله مواردی است که برای حفظ سلامتی و چک آپ اهمیت ویژه ای دارد. البته این موضوع برای بیماران دیابتی که نیازمند کنترل بیشتر و دقیق تر قند خون هستند، اهمیت دوچندانی پیدا می کند.
امروزه اندازه گیری قند خون به شکل های گوناگونی انجام می شود. بسیاری از مراکز درمانی و بهداشتی نظیر درمانگاه ها و کلینیک های پزشکی دارای تجهیزات خاصی به منظور اندازه گیری قند خون هستند.
از طرفی دیگر لزوم اندازه گیری مرتب قند خون خصوصاً برای بیماران، سبب شده تا تجهیزاتی که استفاده ساده تر و همچنین زمان کمتری برای اندازه گیری نیاز دارند، روانه بازار شوند. یکی از این تجهیزات نوار تست قند خون و همینطور دستگاه تست قند خون است که خودِ شخص به راحتی می تواند از آن استفاده کند.
انواع زخم های دیابتی
انواع زخم پای دیابتی عبارتند از نوروپاتیک ، نوروایسکمیک و ایسکمیک.
نوروپاتی محیطی (آسیب عصبی) و ایسکمی اندام تحتانی (فقدان جریان خون) به دلیل بیماری عروق محیطی از عوامل اصلی ایجاد زخم پای دیابتی هستند.
سطوح بالای گلوکز (قند خون مزمن ) در دراز مدت می تواند نوعی آسیب عصبی به نام نوروپاتی دیابتی ایجاد کند که به اعصاب حسی ، حرکتی و خودکار آسیب می رساند . همچنین بر سیستم ایمنی بدن تاثیر می گذارد و توانایی بدن در مبارزه با عفونت را مختل می کند.
اعصاب حسی افراد را قادر می سازد تا درد ، دما و سایر احساسات را احساس کنند. وقتی اعصاب حسی یک فرد دیابتی آسیب ببیند (نوروپاتی حسی) ، ممکن است دیگر نتواند گرما ، سرما یا درد را در پاهای خود احساس کند. ممکن است به دلیل بی حسی ، زخم و سوختگی ناشی از آب گرم یا قرار گرفتن در معرض سرمای شدید کاملاً مورد توجه فرد قرار نگیرد و یا ناحیه دردناک در معرض دید نباشد و به دلیل نقص بدن در مبارزه با عفونت ، عفونی شود
نوروپاتی محیطی همچنین باعث ضعف عضلانی و از دست دادن رفلکس ها به ویژه در مچ پا می شود که ممکن است نحوه راه رفتن فرد را تغییر داده و منجر به ناهنجاری های پا شود. این ناهنجاری ها نقش مهمی در زخم پای دیابتی ایفا می کنند ، زیرا باعث ایجاد فشارهای غیر طبیعی در ناحیه کف و پاشنه پا می شوند و آن را مستعد زخم می کنند.
کفش هایی که به دلیل ناهنجاری ها و تغییر ساختار پا ، دیگر مناسب نیستند ممکن است به انگشتان پا مالیده و باعث ایجاد تاول و زخم در نواحی از پا شوند . در صورت عدم درمان فوری ، زخم ممکن است عفونی شده ، به استخوان گسترش یابد و باعث ایجاد استئومیلیت شود ، یک عارضه جدی که ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.
نوروپاتی سیستم عصبی خودمختار ، منجر به کاهش تعریق می شود. این امر باعث خشکی پوست و ایجاد شکاف شده و پوست را مستعد بروز عفونت می کند
دیابت همچنین با ایجاد التهاب و تصلب شرایین یا سخت شدن رگ ها به عروق خونی آسیب می رساند. تنگ شدن عروق باعث ایسکمی می شود ، وضعیتی که در آن گردش خون در عروق محدود شده و دسترسی بافت های بدن به اکسیژن ، گلوکز و مواد مغذی حیاتی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. هنگامی که گردش خون ضعیف بر عروق پا و دست ها تأثیر می گذارد ، به آن بیماری شریان محیطی یا PAD می گویند . با کاهش انتقال خون غنی از اکسیژن و غنی از مواد مغذی به محل زخم ، بیماری عروق محیطی خطر عفونت زخم را افزایش می دهد و به تدریج بهبود می یابد
بیماری عروق محیطی (PAD) در بیماران مبتلا به دیابت 2-8 برابر بیشتر است و حدود نیمی از بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی نیز PAD همزمان دارند
زخم های ایسکمیک در نتیجه فشار خون پایین در یک اندام با خون ناکافی ایجاد می شوند ، در حالی که زخم های نوروپاتیک ناشی از فشارهای بیشتر در یک اندام با خون کافی ، اما از دست دادن حس محافظتی است.
زخم های نورو ایسکمیک نیز در جایی رخ می دهند که فرد دارای نوروپاتی محیطی و ایسکمی ناشی از بیماری شریان محیطی است.
رسیدن به تشخیص صحیح و شناسایی علت زخم دیابتی از آنجا که بر برنامه درمانی تأثیر می گذارد بسیار مهم است.
علائم زخم دیابتی
زخم به طور معمول در ناحیه تحت فشار ایجاد می شود و اغلب بدون درد است ، که منجر به تاخیر در مراجعه به متخصص می شود.
یکی از اولین علائم زخم پا ، ترشحات زخم است. تورم غیر معمول ، سوزش ، قرمزی و بو از یک یا هر دو پا نیز از علائم اولیه شایع هستند.
مشهودترین علامت زخم پا جدی بافت سیاه (به نام اسکار ) است که زخم را احاطه کرده است. این به دلیل عدم وجود جریان خون سالم در ناحیه اطراف زخم ایجاد می شود.
گانگرن جزئی یا کامل ، که به مرگ بافت در اثر عفونت اشاره دارد ، می تواند در اطراف زخم ظاهر شود. در این حالت ، ترشحات بد بو ، درد و بی حسی ممکن است رخ دهد.
علائم زخم پا همیشه آشکار نیست. گاهی اوقات حتی تا زمانی که زخم عفونی نشود ، علائم زخم بروز نمی کند.
سیستم طبقه بندی زخم واگنر ، جدی بودن زخم را در مقیاس 0 تا 5 تشخیص می دهد :
0: بدون ضایعه باز ؛ ممکن است زخم بهبود یافته باشد
1: زخم سطحی بدون نفوذ به لایه های عمیق تر
2: زخم عمیق تر ، رسیدن به تاندون ، استخوان یا کپسول مفصلی
3: بافت های عمیق تر درگیر ، با آبسه ، استئومیلیت یا تاندونیت
4: گانگرن در قسمتی از کف یا پاشنه پا
5: درگیری گانگرن وسیع کل پا
عوامل خطر زخم پای دیابتی
همه افراد مبتلا به دیابت در معرض زخم پا هستند که می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی عوامل می توانند خطر ابتلا به زخم پا را افزایش دهند ، از جمله:
گردش خون ضعیف
اختلال سیستم عصبی
ناهنجاری آناتومی پا
کفش های نامناسب یا بی کیفیت
عدم رعایت بهداشت (شستن منظم یا کامل یا خشک نکردن خوب پا پس از شستشو)
کوتاه کردن نامناسب ناخن های پا
مصرف الکل
بیماری چشم ناشی از دیابت
بیماری قلبی
بیماری کلیوی
چاقی
مصرف دخانیات (مانع گردش خون می شود)
درمان زخم دیابتی
از آنجا که این زخم ها اکثرا در بیماران مبتلا به نوروپاتی ایجاد می شوند ، معمولاً بدون درد هستند ، حتی در صورت عفونت شدید ، بسیاری از بیماران شکایات ذهنی کمی دارند و اغلب بیشتر نگران کثیف شدن کفش و جوراب خود هستند تا زخم.
دبریدمان مناسب اولین گام در ارزیابی زخم پا است. دبریدمان باید تمام بافتهای نکروتیک و پینه اطراف را تا زمانی که لبه خونریزی دهنده سالم آشکار شود ، برطرف کند.
پس از دبریدمان ، زخم باید با یک ابزار استریل بلانت مورد بررسی قرار گیرد تا درگیری ساختارهای زیرین مانند تاندون ، کپسول مفصلی یا استخوان مشخص شود. بررسی استخوان یک آزمایش ساده جهت تشخیص استئومیلیت است و برای ردیابی بافت نرم و اجسام خارجی و ارزیابی زخم از نظر درگیری استخوان ، باید رادیوگرافی تهیه شود.استئومیلیت ممکن است زمینه ساز زخم دیابتی باشد و اغلب با برداشتن استخوان آلوده و آنتی بیوتیک ها درمان می شود.
کاهش فشار روی ناحیه زخم و برقراری خون‌رسانی کافی برای بهبودی لازم است. آنتی بیوتیک های سیستمیک در درمان عفونت های حاد پا مفید هستند ، اما زخم های غیر عفونی را درمان نمی کنند. . پانسمان های مرطوب محیط زخم را برای التیام مطلوب نگه می دارند.
پیشگیری از زخم دیابتی
اقدامات مختلفی را می توان برای کاهش خطرات ناشی از زخم دیابتی انجام داد. به طور کلی ، کنترل قند خون با رژیم غذایی سالم و تغییر شیوه زندگی، انواع عوارض دیابت را کاهش می دهد. اجتناب ازکشیدن سیگار و فعالیت هایی که منجر به آسیب پا می شوند می تواند مفید باشد. مراقبت از ناخن ها و کوتاه کردن آنها به طور منظم برای جلوگیری از آسیب پوست ، شستن پا و انتخاب جوراب و کفش مناسب ، معاینات منظم پا- به ویژه کف پا و بین انگشتان پا – برای جلوگیری از آسیب های ناخواسته از دیگر اقدامات مفید در تشخیص به موقع زخم دیابتی می باشند. وقتی زخم پا زود تشخیص داده شود ، قابل درمان است.عفونت های درمان نشده ممکن است نیاز به قطع عضو داشته باشند
جمع بندی
اندازه گیری قند خون از جمله مواردی است که برای بسیاری از افراد از جمله بیماران دیابتی اهمیت ویژه ای دارد. این امر علاوه بر مراکز درمانی به کمک نوار تست قند به صورت شخصی نیز قابل انجام است.
خرید نوار تست قند خون نیازمند رعایت موارد مهمی است که باید هنگام بررسی و خرید آن مدنظر قرار گیرد. در این مطلب به بررسی مهمترین پارامترهای این زمینه نظیر میزان دقت، امکانات جانبی، قابلیت ذخیره سازی و انتقال اطلاعات و قیمت خرید پرداختیم. فروشگاه های اینترنتی معتبر و نظرات سایر خریداران نیز دو عامل مهم در انتخاب و خریدی هوشمندانه و اقتصادی است.
شما می توانید برای خرید اینترنتی نوار و دستگاه تست خون و سایر تجهیزات پزشکی از جمله برای خرید دستگاه بخور به فروشگاه معتبر تجهیزات پزشکی زیمانو به آدرس Zeemano.com که بهترین قیمتها را ارائه می دهد مراجعه نمایید.
