تصویر(۳-۳): مه‌دره‌سی در محور گردشگری هریس-مشگین شهر…………………………………………………۴۷
تصویر(۳-۴): منطقه‌ی دربند هرزه‌ورز……………………………………………………………………………………..۴۸
تصویر(۳-۵): دریاچه فصلی آرگون‌چیمنی در منطقه شیرلان…………………………………………………………۵۰
تصویر(۳-۶): آبشار شیرلان…………………………………………………………………………………………………..۵۱
تصویر(۳-۷): آبشار دربند گوراوان…………………………………………………………………………………………۵۲
تصویر(۳-۸): آبشار ساپلاغ هریس…………………………………………………………………………………………۵۳
تصویر(۳-۹): چشمه اکوزداغی………………………………………………………………………………………………۵۴
تصویر(۳-۱۰): قلعه حوض‌لی روستای اسماعیل‌کندی هریس……………………………………………………….۵۶
تصویر(۳-۱۱): آیی‌قالاسی روستای شیرلان………………………………………………………………………………۵۷
تصویر(۳-۱۲): بقعه شیخ‌اسحاق روستای خانقاه هریس……………………………………………………………….۵۹
تصویر(۳-۱۳):بقعه خواجه محمد خوشنام در شهر خواجه…………………………………………………………..۵۹
تصویر (۳-۱۴) : فطیر سنتی هریس……………………………………………………………………………………….۶۲
تصویر(۳-۱۵) : فرش هریس ………………………………………………………………………………………………۶۳
فصل اول
کلیات
پژوهش
۱-۱-مقدمه
صنعت گردشگری یکی از پدیده‌های قرن حاضر است که بعد از صنعت نفت و خودروسازی، سومین صنعت مهم جهان شمرده می‌شود و علاوه بر فقرزدایی، عدالت‌گستری و اشتغال‌زایی، درآمد بالایی را ایجاد کرده‌است، به گونه‌ای که سازمان گردشگری در بیانیه‌ی مانیل، گردشگری را نیاز اساسی در هزاره‌ی سوم معرفی کرده‌است و پیش‌بینی می‌شود که در سال ۲۰۲۰، تعدادگردشگران به ۵/۱ میلیارد برسد(تقی‌زاده و همکارانش،۱۳۹۱: ۷۶).
گردشگری به عنوان صنعتی نوپا در سال‌های اخیر تاثیرات زیادی بر وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهان داشته‌است. ایجاد اشتغال ، ارزآوری ، تعادل منطقه‌ای ، کمک به صلح جهانی، کمک به سرمایه‌گذاری در میراث فرهنگی، بهسازی محیط، کمک به بهسازی زیستگاه‌های حیات‌وحشی، توسعه نواحی روستایی دارای جاذبه‌های گردشگری و جلوگیری از برون‌کوچی جمعیت و مانند آن، از جمله مزایای این صنعت بوده است(صدرموسوی و دخیلی‌کهنموئی،۱۳۸۳: ۹۲).
گردشگری به عنوان یکی از منابع درآمد و ایجاد اشتغال در سطح ملی می تواند رهیافتی برای توسعه اقتصادی در قلمرو ملی باشد. گردشگری به خصوص در زمانی که سود فعالیت‌های دیگر بخش‌های اقتصادی درحال کاهش باشد، جایگزین مناسبی برای آنها و راهبردی برای توسعه است .براین مبنا دلیل اصلی توسعه گردشگری، غلبه بر پایین بودن سطح درآمد، ارائه فرصت‌های جدید شغلی وتحولات اجتماعی درجامعه است و می تواند امیدهایی رابرای کاهش فقر به خصوص درنواحی که به نحوی دچار رکود اقتصادی شده‌اند، فراهم آورد(پاپلی‌یزدی و سقایی،۱۳۸۶: ۸۲).
