اوراق قرضه قابل تبدیل:
اوراق قرضه قابل تبدیل را می توان به سهام تبدیل نمود.
اوراق قرضه پربهره و کم اعتبار :
این اوراق توسط کمپانی‌های با اعتبار محدود صادر شده و درصد ریسک سرمایه گذاری بسیار بالایی دارند.
شرکتهای تعاونی سرمایه‌گذاری در سهام و اوراق قرضه :
این شرکت ها عموماً مجموعه ای از سرمایه‌گذاری های مشترک توسط گروهی از سرمایه‌گذاران است. مدیر این شرکت ها وجوه شما را در اوراق قرضه و سهام بازار پول و یا ترکیبی از آنها سرمایه گذاری کرده و بهترین زمان خرید و فروش آنها را اعلام می‌کند. با سرمایه‌گذاری مشترک با دیگر سرمایه‌گذاران در این شرکت‌ها شما قادر خواهید بود تا زمینه سرمایه‌گذاری و فعالیت خود را در طیف وسیع‌تری انجام دهید که ریسک سرمایه‌گذاری را کمتر می‌سازید. اما این شرکت ها حق الزحمه دریافت نموده و شما بابت سود خود می بایست مالیات بر درآمد بپردازید.
به نظر کارشناسان اقتصادی، سرمایه‌گذاری خارجی ازمهمترین پدیده‌های اقتصادی سده حاضر است . پس از دهه ۱۹۸۰ این پدیده جهانی از رشد بسیار بالایی برخوردار بوده و به گونه‌ای که نرخ رشد آن از نرخ رشد دیگر شاخص های اقتصادی مانند صادرات، تجارت، تولید ناخالص ملی بیشتر بوده است . بر پایه گزارش های سالانه سازمان ملل متحد، مقدار سرمایهگذاریهای مستقیم خارجی از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۰ دارای میانگین نرخ رشد سالانه بالغ بر ۲۹ درصد است که نزدیک به سه برابر رشد سالانه صادرات جهانی در این مدت بوده است.
۲-۳- تعریف سرمایه‌گذاری خارجی
فرهنگ لغت حقوق بین الملل؛ سرمایه‌گذاری خارجی را اینگونه تعریف کرده است : انتقال وجوه یا مواد از یک کشور ( کشور صادر کننده ) به کشور دیگر ( کشور میزبان )، جهت استفاده از تاسیسات یک بنگاه اقتصادی در کشور اخیر، در برابر مشارکت مستقیم یا غیر مستقیم در سود آن بنگاه، چگونگی بهره‌گیری از این وجه در اداره یک بنگاه اقتصادی، وجه تمایز سرمایه‌گذاری خارجی از « تجارت خارجی» محسوب می‌شود.
۲-۴- شیوه های سرمایه‌گذاری خارجی
تقسیم بندی نوع سرمایه‌گذاری،از جهات گوناگون امکان پذیراست. ساده ترین گونه، انتساب به زمینه های فعالیت سرمایه‌گذاری است.مانند سرمایه‌گذاری تولیدی، بازرگانی، اعتباری، صرافی ( ارزی ) و غیره. اما اصولا” سرمایه‌گذاری را در دو دسته کلی قرار می دهند ؛
« سرمایه گذاری عمومی» و « سرمایه گذاری خصوصی»
الف ) سرمایه‌گذاری عمومی خارجی:
به آن نوع سرمایه‌گذاری، که توسط دولت ها به مفهوم خاص و یا توسط سازمان های بین الملی صورت می گیرد، سرمایه‌گذاری عمومی گفته می‌شود، برخی طرحهای توسعه و یا فعالیتهای بازرگانی که به حیات اقتصادی یک کشور بستگی داده توسط دولت سرمایه‌گذاری می‌شود.
ب ) سرمایه‌گذاری خصوصی خارجی:
سرمایه خصوصی، یک منبع مهم برای سرمایه گذاری خارجی محسوب می‌شود . در کشورهای صنعتی غربی، سرمایه خصوصی بخش مهمی از سرمایهگذاریهای صورت گرفته در خارج ازکشور را تشکیل می‌دهد. در کشورهای در حال توسعه نیز، نیاز فوری به جریان رو به تزاید سرمایه خصوصی وجود دارد. هدف اصلی اشخاص یا شرکتهای خصوصی از سرمایه‌گذاری در خارج تحصیل سود است. همین عنصر کسب منفعت، سرمایه‌گذاری خارجی را از سایر موارد تامین مالی خارجی جدا می‌سازد.
۲-۵-انواع سرمایه‌گذاری خارجی
الف ) سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی:
سرمایه را اقتصاددانان به جیوه تشبیه می‌کنند که لغزان است و با کوچکترین تکانی جابجا می شودیا آن را پرنده‌ای می‌پندارند که با کوچکترین صدای پایی می‌پرد و زودتر از آدمی از معرکه می‌گریزد . این « پرنده گریزپا » امروزه سهم مهمی در اقتصاد کشورهای جهان دارد، به اقصی نقاط دنیا مهاجرت می‌کند و گاه گفته می‌شود که سرمایه (( وطن )) نمی‌شناسد. سرمایه گذاری مستقیم خارجی به گونه رائج آن به شکل سرمایه گذاری در تولید، ساخت کالا و استخراج مواد خام انجام می‌شود و کشور‌ها برای پر کردن شکاف بین پس انداز ملی و سرمایه‌گذاری، دستیابی به دانش فنی و زدودن تنگناهای ارزی از آن استقبال می‌کنند.
