داشتن فرزندان باهوش و نخبه آرزوی همه والدین در سراسر دنیاس. فارغ از موضوع ژنتیک و استعدادهای ذاتی، شما به عنوان پدر یا مادر می تونین با آموزش و انجام کارای نه خیلی پیچیده، به تربیت فرزندانی با هوش بالا بپردازید.
حتما شنیده‌اید که می‌می گن از همون دوران بارداری، یعنی وقتی نوزاد در رحم مادره واسه اون موسیقی‌های غنی پخش کنین، کتاب بخونین و حرف بزنین تا ذهنش واسه ورود به دنیای مادی آماده شه.
همه این موارد صحت دارن، اما در کنار اون، گزینه هایی که در زیر گفتیم هم می تونن شما رو هم جهت با تربیت فرزندان باهوش کمک برسانند.واسه این منظور، تا انتهای مطلب همراهمون باشین.
تکرارِ زیاد واژه ها و عبارت ها
منظور این نیس که به مغز بچه کوچیک خود فشار بیارین. فقط قراره اونو با کلمات جدید آشنا کنین. واسه این منظور، کافیه هفته‌ای یه واژه جدید به اون بیاموزید. کارشناسان تاکید دارن که در طول روز با کودک خود زیاد حرف بزنین. مغز، سیستمیه که همیشه به دنبال الگوها و نمونه‌محوره. اگه این روند رو از ۱۸ ماهگی شروع کنین و تا سال دوم ادامه بدین، در انتهای این دوره وقتی، بچه شما بین ۵۰ تا یکصد کلمه خواهد آموخت. طبیعتا هر چی بیشتر با بچه خود صحبت کنین، اون واژه‌های بیشتری یاد می گیره.
واسه اینکه کلمات بیشتری یاد بگیره، همیشه با اون حرف بزنین، کارای خود رو براش توضیح بدین و کتاب‌های زیادی واسه اون بخونین. با این کارا می تونین باعث افزایش قدرت مغز کودک خود شید.
جالبه بدونین که اگه یه کودک در سه سالگی بسیار روان و روشن صحبت کنه، یعنی حدود یک و نیم برابر بهره هوشی بیشتری نسبت به کودکانی داره که این جوری نیستن.
واسه اینکه از افزایش هوش بچه خود مطئن شید، سه راه هست: به کار گیری کلمات زیاد، به کاربردن کلمات پیچیده و جور واجور و هم اینکه چگونگی بیان کلمات. به کار گیری عبارتای توصیفی مثل «گل قرمز» یا «آب میوه شیرین» در واقع ساختار جمله رو به کودک می آموزد. جالبه بدونین که لحن صدای شمام اهمیت زیادی داره.
لحن بیان کلمات به کودکان کمک می کنه تا صداها رو از هم تفکیک کنن و تقلید صداهای تیز واسه اونا آسون تره.
اشاره به دور یا نزدیک با انگشت دست
تحقیقات ثابت کردن، اشاره کردن به اشیا هنگام بیان نام اونا باعث رشد سریع تر مهارتای کلامی در کودکان می شه.
در اول، وقتی که شما به چیزی اشاره می کنین، ممکنه کودک به شما نگاه کنه.
وقتی کمی بزرگ تر شد، شاید به انگشت اشاره شمام نگاه می کنن. در حدود ۹ ماهگی، بیشتر کودکان می آموزند که باید به نقطه ای نگاه کنن که شما اشاره می کنین.
در سن ۹ یا ده ماهگی، کودکان وسایل و اشیا رو واسه شما میارن. این همکاری و تعامل دوطرفه رو «توجه دوطرفه» می گن. به این معنا که کودک می آموزد تا خارج از محدود ارتباطی شما دو نفر، در مورد چیزی یا کسی با شما رابطه برقرار کنه.
والدین چیجوری این مهارت رو پرورش میدن؟ تلاش کنین دائم به اشیا جور واجور اشاره کنین. به طور مثال، می تونین به باغ وحش برید یا از باغ وحشای اسباب بازی استفاده کنین، به حیوانات جور واجور اشاره کنین و در مورد اونا توضیح بدین.
اگه یه کودک در سه سالگی بسیار روان و روشن صحبت کنه، یعنی حدود یک و نیم برابر بهره هوشی بیشتری نسبت به کودکان دیگه داره
ایجاد فضا واسه رشد خلاقیت
تزئیناتی که در اتاق کودک استفاده می‌کنین یکی از اصلی‌ترین مسایل واسه رشد خلاقیت اون بشمار میره. واسه این منظور لازم نیس خیلی هزینه کنین. با یه جعبه خالی و مداد شمعی‌های معمولی هم می‌توان موجب پرورش خلاقیت و ابتکار تو ذهن کودکان شد.
در اتاق واسه اون امکاناتی جفت و جور کنین تا مسائل جدید بیاموزد. وسایلی در اتاق اون بذارین که به یه بازی خاص محدود نشه. نوعای جورواجور از وسیله های موسیقی، نقاشی، ساخت و ساز، عروسک و … در اختیارش بذارین تا در همه زمینه‌ها بازی کنه.
خیلی از کودکان بیشتر زمان وقتا درون صندلی ماشین قرار دارن حتی اگه داخل اتومبیل نباشن. درسته که امنیت حرف اول رو می زنه، اما بهتره تا حد امکان زمان محدود کردن حرکت کودک رو کم کنین. به این خاطر که کودک باید بتونه به طور آزادانه به محرکای دور و بر خود جواب دهد. واسه این منظور هم نیاز داره تا آزادانه حرکت کنه و جلو، پشت و دور و بر اونا بره. اونا باید نشونه های جور واجور در جلوی چشم و گوش خود و هم اینکه مواردی که باعث تحریک اونا شده رو دنبال کنن.
این اولین مرحله از پرورش سیستم توجه و حواس جمعی کودکه. این کار، پایه گذار دقیق شدن و فوکوس کردن وتوجه کودک در دیگه مراحل زندگیه.
بهره گرفتن از رابطه چشمی
احساس، اولین چیزیه که کودک به واسطه اون با بقیه رابطه برقرار می کنه.
توانایی تشخیص حالتای جور واجور چهره دور و بریا، پایه یادگیری مهارتای ارتباطی غیر کلامیه. این مهارت کودک رو واسه کار گروهی بهتر، کمتر مقابله کردن و ایجاد ارتباطات طولانی تر مثل بزرگسالان پرورش میده.
محققان ثابت کردن نوزادان از سه یا چهار ماهگی حالتای جور واجور چهره والدین خود رو تشخیص میدن.
البته در همین حد باقی نمی مانند. در ۵ ماهگی، می تونن احساسات موجود در چهره فرد ناشناس رو هم بفهمن. در ۷ تا ۹ ماهگی می تونن حالتای صورت میمون یا سگ رو هم تشخیص بدن.
بازی هوشمندانه
بازی‌های نمایشی یکی از بهترین شکلای جور واجور بازی‌ها واسه رشد فکری و هوشی بچه گونه. وقتی با کودک شکلای جور واجور موقعیت‌ها رو بازی می‌کنین، به طور غیرمستقیم به اون مسایل بسیاری می‌آموزید. با کودک نمایش‌هایی رو بازی کنین که بتونه کنترل‌های لحظه‌ای رو بیاموزد.
اولین موضوع، آموزش تضادهاه. چندین تصویر ساده به کودک نشون بدین. تصاویر رو یکی یکی نمایش بدین. به طور مثال، تصویر اول، خورشید باشه. وقتی که خورشید رو نشون می‌بدین، به جای کلمه «روز» از واژه «شب» استفاده کنین.
در هر دو این بازیا، هدف اینه که بچه مکث و چند دقیقه فکر کنه.
این بازی حتی واسه کودکان ۳ تا ۴ ساله هم خوبه. با این بازی به کودک می آموزید در هر چی که می بینه فکر کنه و فقط به اولین فکری که در ذهنش نقش می‌بندد، تکیه نکنه.